zondag 1 december 2013

Elbasan, Albanië (2)

Vandaag de eerste draaidag. Op de planning staat een interview met Alex Le Mat op diverse locaties, de Romamarkt, vuilnisbelt en een stadsbus.
Skampa, de hulporganisatie, heeft zijn oorsprong in Utrecht. Het grappige is dat je hier nog bussen ziet rondrijden met voor Utrechtenaren bekende locaties in hun stad. Deze bussen zijn in de jaren negentig aan Elbasan gegeven. Inmiddels jaren later doen ze hier nog steeds dienst.
Ooit zag Alex kinderen op de vuilnisbelt plastic oprapen om henzelf tegen de regen te beschermen. Daarnaast zag hij bij een zij-ingang op een Romamarkt dubieuze praktijken. Zeer jonge kinderen stapten in veel te luxe auto's. Of het mensenhandel betrof of prostitutie was hem niet duidelijk, maar helemaal zuiver kon het niet zijn. Het waren met name deze gebeurtenissen die hem prikkelde om aan de schrijnende omstandigheden van de armste kinderen in deze stad iets te doen. Vandaaruit is de stichting ECE (Éducation Centre Elbasan) feitelijk ontstaan. Met als doel, onderwijs ook toegankelijk te maken voor de armste kinderen van deze stad. De beste uitweg uit hun miserabele situatie.
Een gang naar de markt en de vuilnisbelt ligt dus voor de hand. Op de markt krijgen we eerst niet veel kans om opnames te maken. Bij de hoofdingang sturen ze ons weg, het is een privaat gebied probeert men ons wijs te maken. We doen of we weggaan, maar maken bij een andere ingang uiteindelijk de opnames die we willen hebben.
Op de vuilnisbelt is het een baggerpoel. Het heeft met name gisteren erg hard geregend, het is sompen door de modder, plassen alom. We treffen enkele mensen wroetend tussen het vuilnis, zoekend naar iets bruikbaars. Het waait stevig, voor een goede geluidsopname tijdens het interview is dat erg lastig. Tussen de windvlagen door doen we ons uiterste best. Rob Scherpenisse is gebombardeerd tot onze geluidsman. In de luwte van een hogere berg afval wagen we een poging. Het lukt.
Een Utrechtse stadsbus brengt ons uiteindelijk weer terug naar het centrum. We stappen uit en lopen vrijwel direct in de armen van een schoenpoetser. We besluiten alle vier om de plaatselijke economie van onderaf eens een geweldige impuls te geven. Als een ware kunstenaar borstelt de man in vliegende vaart onze schoenen. Nimmer zagen mijn schoenen er zo glimmend uit.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten